Nis protesta e banorëve në Thumanë-Kashar. Ata kanë çarë kordonin e policisë për të bllokuar rrugën dhe policia u është përgjigjur me gaz lotsjellës.
Një protestues siç raporton Syri net ka humbur ndjenjat.
Banorët pretendojnë se nuk janë shpronësuar në mënyrë të drejtë dhe se aksi i ri nuk ka hyrje-dalje në rrugën ekzistuese Milot-Fushë Krujë, duke izoluar efektivisht banorët dhe bizneset e zonës.
Kërkesat e tyre:
1. Shpronësim i padrejtë:
Shumë familje pretendojnë se kanë parë shtëpitë dhe tokat e tyre të shkulen si pemë të vjetra, pa marrë kompensimin e duhur.
Procesi i shpronësimit ka qenë një kalvar i vërtetë për mijëra familje në zonën Thumanë-Kashar. Banorët raportojnë se tokat dhe shtëpitë e tyre janë marrë pa kompensim të drejtë, duke i lënë ata në një situatë të pashpresë ekonomike.
Situata bëhet edhe më dramatike kur i rikthehemi përpjekjeve të pafundme të banorëve për të marrë informacion apo për të kërkuar të drejtat e tyre. Për muaj të tërë, qindra banorë janë parë duke qëndruar para dyerve të zyrave të Kadastrës, shpesh për t’u përballur vetëm me dyer të mbyllura dhe zyrtarë që refuzojnë t’u japin përgjigje. Kjo mungesë transparence dhe komunikimi ka shtuar frustimin dhe zemërimin e komunitetit.
Disa banorë pretendojnë se nuk kanë marrë asnjë pagesë për pronat e tyre të shpronësuara, ndërsa të tjerë thonë se u janë ofruar shuma që ata i konsiderojnë qesharake krahasuar me vlerën reale të pronave. Ka raste kur banorëve u është ofruar kompensim për vetëm një pjesë të pronës së tyre, duke lënë pjesën tjetër në një lloj limbo ligjore
2. Akses në autostradë:
Mungesa e hyrje-daljeve në rrugën e re ka krijuar një izolim artificial për komunitetet lokale.
Pavarësisht se rruga kalon pranë fshatrave të tyre, 85,000 banorë të zonës nuk kanë asnjë mundësi për ta përdorur atë. Kjo situatë ka krijuar një izolim artificial, duke ndikuar negativisht në bizneset lokale dhe jetën e përditshme të banorëve.
Mungesa e hyrje-daljeve ka sjellë pasoja serioze ekonomike. Shumë biznese lokale raportojnë rënie të ndjeshme të klientelës dhe janë në prag të falimentimit. Fermerët përballen me vështirësi në transportimin e produkteve të tyre në tregje, pasi rrugët alternative janë më të gjata dhe në gjendje të keqe. Punonjësit e zakonshëm duhet të bëjnë udhëtime të gjata dhe të kushtueshme për të shkuar në punë, duke rritur kostot e jetesës dhe duke ulur cilësinë e jetës së tyre.
3. Rishikim i tarifës:
Tarifa e vendosur për përdorimin e rrugës konsiderohet e lartë dhe e padrejtë për banorët lokalë.
Aktualisht, tarifa prej 2.1 euro (pa TVSH) për një kalim të vetëm është një barrë e rëndë financiare për shumicën e banorëve të zonës. Për shumë familje, kjo tarifë përbën një përqindje të konsiderueshme të të ardhurave ditore.
Banorët argumentojnë se kjo tarifë është veçanërisht e padrejtë për ata që duhet ta përdorin rrugën çdo ditë për punë ose nevoja të tjera të domosdoshme. Për shembull, një punëtor që udhëton çdo ditë për në Tiranë do të duhet të paguajë rreth 100 euro në muaj vetëm për tarifën e rrugës, pa llogaritur kostot e tjera të transportit.
Banorët argumentojnë se një rrugë e ndërtuar pjesërisht mbi tokat e tyre dhe që kalon përmes komuniteteve të tyre, duhet të jetë më e aksesueshme financiarisht për ta. Ata ndihen të diskriminuar nga një tarifë që duket se është vendosur pa marrë parasysh realitetin ekonomik të zonës.
Kjo çështje e tarifës është bërë një simbol i asaj që banorët e shohin si një projekt që favorizon interesat e kompanive private mbi nevojat e komunitetit lokal.
