Lideri suprem i Iranin Khamenei vlerëson sulmin e Iranit ndaj Izraelit të martën dhe e quan atë plotësisht “ligjor” në një fjalim të rrallë që mbajti pas faljes së të premtes në Teheran.
Ai thotë se ajo që ata bënë ishte “ndëshkimi minimal” për Izraelin kundër “krimeve të tyre të habitshme”.
Ai e quan Izraelin një regjim “vampirësh” dhe SHBA-në një “qen të tërbuar” në rajon. Ai thotë se Republika Islamike do të kryejë “çdo detyrë të lidhur” kundër Izraelit me “forcë dhe guxim”.
Ai thekson dy herë se Irani nuk do të “ngurrojë” dhe nuk do të “zvarritet” kur bëhet fjalë për Izraelin.
Izraeli po zgjeron ofensivën duke vënë në shënjestër të gjithë komandantët e Hezbollahut dhe Hamasit. Sulmet ajrore që goditën Bejrutin mbrëmë thuhet se kishin në shënjestër Hashem Safieddine – kushëririn dhe pasardhësin e supozuar të liderit të vrarë të Hezbollahut, Hassan Nasrallah.
Zyrtarët izraelitë i thanë Neë York Times se Safieddine po merrte pjesë në një takim të udhëheqësve të lartë të Hezbollahut në një bunker nën Dahieh – lagjen ku Nasrallah u vra në një sulm të ngjashëm një javë më parë.
Thirrja e një takimi të lartë të lidershipit në fqinjësi, pasi Izraeli ka demonstruar vazhdimisht aftësinë dhe vullnetin e tij për të goditur atje, do të dukej si një rrezik i madh. Por grupi ka të ngjarë të mos ketë opsione më të mira, thotë David ëood, analist i lartë në Liban për Grupin Ndërkombëtar të Krizave.
“Për ta shpjeguar atë, duhet të shikoni prapa te sulmet ndaj faqeve të Hezbollahut,” thotë ai. “I kombinuar me depërtimin e jashtëzakonshëm të inteligjencës së Izraelit në grup, kjo do të thotë se udhëheqësit e Hezbollahut duhet të kenë më shumë takime ballë për ballë dhe ku mund të shkojnë realisht ata përveç Dahieh?
Lagjja dihet se ka bunkerë të thellë të Hezbollahut nën të. Por ata bunkerë u vendosën në një kohë kur Hezbollahu besonte se kishte një frenim të mjaftueshëm nga Izraeli që godiste udhëheqjen e tij të lartë. “Kjo parandalim është avulluar,” thotë ëood.
Nuk ka pasur asnjë konfirmim zyrtar se Safieddine ishte në shënjestër. Por rëndësia e këtij momenti nuk ishte në “përjashtimin e një lideri të Hezbollahut apo një tjetër”, thotë ëood, por ishte “në nxjerrjen e kaq shumë liderëve menjëherë. Kjo është ajo që e bën këtë një moment të vërtetë vendimtar për Hezbollahun si organizatë.”
